วันที่ 25 สิงหาคม สมาชิกเฟซบุ๊กชื่อ วรฤทธิ์ นิลกลม ได้โพสต์ภาพ รอยแผล รอยฟกช้ำ ระบุว่าเป็นผลที่ได้จากการไปถ่ายทำ รายการดัง รายการหนึ่งมา พร้อมอธิบายภาพรวมของการไปร่วม รายการ ครั้งนี้ว่า การบริหารจัดการแย่ ดูแลผู้เข้าแข่งขันไม่ดี ระบบรักษาความปลอดภัยแย่ ไร้จรรยาบรรณ อาหารไม่พอกิน โดยใจความดังนี้
วันนี้ผมขอ “อธิบาย และ ระบาย” ในสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่ไปถ่ายทำ รายการ เกมส์โชว์ที่ยิ่งใหญ่รายการหนึ่ง ที่ทำให้ผมผิดหวังมากๆ อ่านกันซะ “ผมได้พาคนในบริษัทผมและเพื่อนพี่น้องที่ผมรักและสนิทไปเข้าร่วม รายการ นี้…” เพราะด้วยความที่ถูกเชิญไป เลยอยากให้หลายๆ คนที่ผมชวนได้ไปสนุกด้วยกัน และผมเคยร่วมงานกับทางบริษัทผู้ผลิตรายการนี้ ซึ่งก็ยินดีร่วมงานเพราะเต็มใจ (ขอเล่าในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น… แบบภาพรวม)
ในขณะที่ผมถ่ายทำ รายการ นี้ ผมได้รู้จักคนทางบ้าน ผู้เข้าแข่งขันเพิ่มมากขึ้น เพราะผมเป็นผู้นำของทีม ตลอดเวลาการถ่ายทำ 05.00-00.00 น.ผมรู้สึกถึงการถูกเอาเปรียบ ความไร้จรรยาบรรณและมารยาทที่ดีในการทำงานร่วมกัน แต่ในบางส่วน (ย้ำว่าบางส่วน) ก็ดูแลพวกเราดี เข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะเป็นลูกจ้างแต่ทีมงานบางคนหวังเพียงเอาภาพ เอามันส์ ก็เพื่อให้ รายการ ดูสนุก เพื่อเรตติ้ง จนลืมคิดไปว่าสิ่งที่กำลังกระทำนั้น “มันไร้จรรยาบรรณ” เกินไปเงินที่คุณให้เป็นค่าตอบแทนกับผู้เข้าร่วม รายการสำหรับผมถือว่ามันไม่คุ้มค่าเลย กับสิ่งที่พวกคุณกำลัง “ปฎิบัติต่อผู้เข้าแข่งขัน” กลางแสงแดด สิ่งที่ชี้ชัดที่ทำให้ผมและคนของผมรับไม่ได้ คือ
>>> เรื่องที่พัก *ห้องผม ที่เหม็นกลิ่นอับด้วยฝุ่นและเต็มไปด้วยมดที่พื้นห้อง ที่ต้องนอนค้าง1คืนก่อนการถ่ายทำในวันรุ่งขึ้น (ยังพอทน)
>>> ไม่มีโต๊ะหรือเก้าอี้ให้ผู้เข้าแข่งขัน ได้นั่งกินข้าวกินน้ำ นอกจากพื้นดิน ฝุ่น ที่ต้องทนรอตลอดการถ่ายทำ รายการ (น่าเกลียดไปไหม)
>>> ให้ผู้เข้าแข่งขันกินแต่น้ำเปล่า ถ้าไม่ขอก็ไม่ได้น้ำอื่นกิน (มีบางคนขอน้ำแดง น้ำชา ก็ไม่ได้)เพราะบอกว่าเป็นของสตาฟ *แต่ผมได้ทาน ผมก็สามารถหยิบมาเผื่อและให้คนอื่นๆ ได้บ้าง ถ้าในเวลานั้นผมมีรถส่วนตัวและทีมงานที่บริษัทติดตามมาดูแลผม ผมจะให้เงินไปซื้อน้ำหวานมาผสมแจกผู้ที่เข้าร่วมในรายการเลย เพราะยังไงมันก็ไม่แพงอากาศก็ร้อนมาก ผิวไหม้ หน้าไหม้ แค่น้ำหวานๆ สักแก้วสองแก้วยังยากที่จะได้กิน
>>> น้ำล้างตัวระหว่างพักเบรก รายการ สบู่ หรือแชมพูที่จะคอยบริการ มีไม่เพียงพอความต้องการถึงมีบริการให้แต่ก็ไม่ได้รับการดูแลดีเท่าที่ควร ก็ด้วยที่ว่าด่านแรกก็ต้องเอาตัวไปคลุกอยู่กับน้ำมันพืช (ย้ำว่า น้ำมันพืช) ความเหนียว ความมัน โดยที่ผู้เข้าร่วมรายการต้องแบกไว้จนกว่าจะเลิกกองซึ่งน้องๆเพื่อนๆของผม ส่วนหนึ่งไม่ได้น้ำล้างตัวเลยแม้แต่นิด (ไม่เหมือนที่แจ้งไว้)
>>> บทลงโทษ หรือ กติกา ไม่มีความชัดเจนในบางส่วน “ถูกกระทำ” เพื่อความสนุกของรายการเพื่อสีสัน เพื่อเรตติ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพจิตใจของผู้เข้าร่วมรายการ บทลงโทษนั้นมันก็แรงเกินอาทิเช่น เอาวาซาบิมาแปรงฟัน แปรงลิ้น ให้กลืนลงไป ถ้าถุยอ้วกหรือคายออกมา จะถูกแปรงใหม่วาซาบิที่บีบออกมาก็เยอะมาก // ให้นักกีฬาตีลูกปิงปองอัดใส่หน้าผู้เข้าแข่งขัน (แรงมาก) บทลงโทษนี้กติกาไม่ชัดเจน จนทำให้ผมต้องระเบิดลงกลางกอง เพราะความไร้จิตสำนึกของรายการ //อีกทีมหนึ่งโดนยิงลูกวอลเล่บอลใส่ ด้วยเครื่องยิงลูกวอลเล่ (ลองคิดถึงความแรงของมันดู)
>>> ในบางด่านระดับน้ำสูงไม่พอที่จะตกลงมาแล้วไม่เจ็บ ทำให้ผู้เข้าร่วมรายการตกลงมาแล้วเกิดอาการจุก และ ยังมีตอไม้ในน้ำอีกด้วย (น้องผมโดนมา) มีแผลยาวกลางหลังเลย
>>> ข้าวก็ไม่เพียงพอความต้องการ ขอเพิ่มก็ไม่มีให้ แล้วขนมกินเล่นก็ไม่มีให้กิน ขนมปังให้รองท้องสักนิดก็ไม่มี น้องของผมต้องไปขอข้าวจากคุณป้าที่มาร่วมรายการมาทานต่อ เพราะคุณป้าทานไม่หมด (คิดว่าไงกับเรื่องแบบนี้)
>>> ทีมงานบางส่วนตะคอก โวยวายใส่ผู้ที่เข้าร่วมรายการ เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการ
>>> ทีมงานไม่แจ้งถึงรูปแบบรายการที่ชัดเจนระยะเวลาการถ่ายทำที่ชัดเจนให้กับผู้ที่เข้ามาร่วมรายการ (อันนี้ผมลองสอบถามคนในทีมดู)
>>> ระบบการเซฟตี้ ผู้เข้าร่วมรายการน้อยเกินถึงจะบอกว่ามี แต่ผลที่เห็นออกมาหลายคนเจ็บบางคนมีบาดแผล ต่อให้มีรถพยาบาลมาดูแลก็จริงถึงกอง แต่อะไรคือความปลอดภัยที่แท้จริง
>>> ไม่มีความห่วงใยผู้เข้าร่วมรายการ ว่าเขาต้องมีงานการทำกันต่อไหม อะไรมันคือคำว่า”พอดี ลิมิต” ของรายการนี้ที่มีต่อผู้เข้าร่วม รายการ (ถ้าไม่โวยวายและระเบิดลงกอง ทีมงานจะมีใครเดือดร้อนและเข้าใจบ้างไหม)
>>> หัวหลัก หรือ ผู้มีอำนาจสูงสุดในกองถ่ายรายการนี้ คือใคร ทำไมไม่ออกมาแสดงความรู้สึกรับผิดชอบ หรือ เคลียปัญหาในกองถ่ายในขณะที่ปัญหากำลังเกิดขึ้น แล้วทำไมพิธีกร คือ”เฟริ์น” (ลูกคุณจาตุรงค์) ต้องลุกออกมาอธิบายยกมือไหว้ขอโทษพวกเราก่อนที่ทีมงานจะออกตัวขอโทษหลายคนร้อน หลายคนเจ็บ บางคนไม่สบายบางคนต้องมีงานทำต่อ บางคนลางาน บางคนยกช้ำดำเขียวมีแผลผิวไหม้
จรรยาบรรณของผู้ผลิตรายการหายไปไหน ถ้าผมไม่ออกตัวแทนคนอื่นพวกคุณจะรู้ตัวไหม ถ้ายังเป็นแบบนี้ใครอยากจะเข้าร่วมรายการคุณ ผมไม่มีเจตนาที่จะทำให้ทุกอย่างมันดูแย่ แต่ก็อย่างน้อยผมเป็นคนนึงที่เข้าร่วม รายการ ได้ถูกเชิญให้ไปออก รายการ ผมโดนมากับตัวเอง พี่ๆเพื่อนๆ น้องๆ ของผมที่พาไปด้วยก็โดน หลายคนอยากออกจากรายการเดินทางกลับกลางคันไม่ขอรับเงินจากทางรายการ แต่ทุกคนพยายามเตือนกัน ปลอบอารมณ์กัน เตือนสติกัน ก็เพื่อไม่ให้กองถ่ายมีปัญหา “พวกคุณรู้บ้างไหม?”หลายคนฝืนถ่ายรายการจนจบเพราะมีคือสปีริตแต่ผมคิดว่า “สปีริต” เอามาใช้กับรายการนี้ไม่ได้(ขอเล่าแค่นี้ ถ้าเอาเรื่องอื่นๆ ยิบย่อยคงยาวมาก)***แนบรูปมาเป็นของฝากเพื่อให้เห็นอะไรชัดขึ้น
ซึ่งทำให้มีการเข้าแสดงความคิดเห็นกันต่างๆนานา รวมถึงผู้ที่เคยไปแข่งขันรายการนี้ก็ออกมาแสดงความคิดเห็นเช่นกัน แต่ทว่ายังไม่มีการติดต่อจากรายการดังกล่าวเลย ทั้งนี้เรื่องราวนี้เป็นข้อมูลจากเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น ยังไม่ได้มีการชี้แจงจากทางรายดังกล่าวแต่อย่างใด
ภาพจาก เฟซบุ๊ก วรฤทธิ์ นิลกลม